در خاطرات کودکی بیشتر ما اثری از موشک‌ها و قایق‌های کاغذی پیدا می‌شود. یک تشت آب کافی بود تا قایق کاغذی به سمت سرزمین‌های ناشناخته راهی شود. آسمان هم همیشه برای پرواز موشک‌های کاغذی باز بود. آن روزها  اگر کسی از ما می‌پرسید اوریگامی چیست ٬ شاید جواب ما “نمی‌دانم” بود ولی با کمک کاغذ و تا برای سرگرم کردن خود کاردستی‌های ساده‌ای می‌ساختیم. به جز موشک و قایق کاغذی٬ لیوان و کلاه و قورباغه هم از کاردستی‌هایی بودند که به کمک کاغذ و تا می‌ساختیم.