داستان ساداکو و درنای اوریگامی
ساداکو ساساکی (Sadako Sasaki) در سال ۱۹۴۳ میلادی متولد شد و هنگام انفجار بمب اتمی در هیروشیما دو سال بیشتر نداشت. با انفجار بمب اتمی در هیروشیما٬ ساداکو همرا با موج انفجار از پنجره خانه به بیرون پرتاب میشود و هنگامی که مادرش با ترس روبرو شدن با جنازهء فرزند خود٬ برای یافتن وی میرود٬ ساداکو را سالم میبیند. در اثر قرار گرفتن در معرض تشعشعات اتمی ساداکو مبتلا به سرطان خون (لوسمی) شده بود و آثار این بیماری با گذشت زمان بیشتر در بدن وی ظاهر میشدند.
ساداکو در مدرسه از سریعترین دوندگان بود و آرزو داشت در آینده معلم ورزش شود ولی این آرزو هیچگاه محقق نشد. در پاییز ۱۹۵۴ علائم بیماری دربدن ساداکو شدیدتر شدند و هنگامی که برای تشخیص بیماری به پزشک مراجعه کردند٬ بیماری لوسمی تشخیص داده شده و یکی از پزشکان به پدر ساداکو اعلام کرد که فرزند وی حداکثر یک سال دیگر میتواند زنده بماند٬ دکترها به ساداکو توضیح دادند که برای برطرف شدن علائم بیماری باید مدتی در بیمارستان بستری شود. ساداکو در فوریه سال ۱۹۵۴ وارد بیمارستان صلیب سرخ شد.
هنگامی که همکلاسیهای ساداکو متوجه شدند که دوستشان در بیمارستان بستری شده٬ برای ملاقات وی به بیمارستان میرفنتد. در سوم آگوست سال ۱۹۵۴ تعدای درنای اوریگامی به که توسط مردم ناگویا ساخته شده بودند٬ برای خوشحال کردن بیماران٬ به بیمارستان فرستاده شدند٬ درناهای کاغذی سایر بیماران را تشویق به ساختن درنای کاغذی کردند٬ زیرا طبق افسانههای ژاپنی ساختن هزار درنای کاغذی باعث میشود که فرد شفا یابد یا یک آرزوی وی برآورده شود. ساداکو نیز تصمیم گرفت هزار درنای کاغذی بسازد. در کمتر از یک ماه ساداکو بیش از هزار درنای کاغذی ساخت و آنها را به سقف اتاقش در بیمارستان وصل کرد. ساداکو به ساختن درناهای کاغذی ادامه داد. در همین زمان بیماری وی وخیمتر میشد تا اینکه در صبح روز ۲۵ اکتبر ۱۹۵۴ در حالی که توسط افراد خانواده احاطه شده بود در گذشت.
ساداکو تنها کودکی نبود که در فاجعه هیروشیما آسیب دید ولی اتفاقی که برای این کودک ژاپنی افتاد باعث شد تا درنای اوریگامی به نماد صلح تبدیل شود. پس از درگذشت ساداکو٬ همکلاسیهای او تصمیم گرفتند بنای یادبودی برای ساداکو بسازند و شروع به جمعآوری کمک مالی کردند. این بنای یادبود در پارک صلح هیروشما نصب شده و مجسمه ساداکو در حالی که درنای اوریگامی را بالای سر خود گرفته٬ روی آن قرار دارد. در موزه صلح تهران نیز درناهای کاغذی به عنوان نماد صلح دیده میشوند.
منابع:
بیشتر در این مورد:
صفحه ویکی پدیا فارسی ساداکو ساساکی
نامه مادر ساداکو به دخترش٬ یک سال پس از مرگ وی
6 دیدگاه
Fahimeh
من جایی خوندم ک فقط تونسته بود۶۴۴تادرنابسازه!
عادله
روایتهای مختلفی هست گویا…
اکو
:_| کاوایی
محمود وزیری
سلام
چه نوشته خوبی، سرگذشت یک کودک صدمه دیده از بمب اتم و پیوند او با درنای اوریگامی، ممنون
مهین دخت عسکری
ماجرای غم انگیزی بود برای من سوال بود چرا درنا نماد صلحه
حسین
خیلی عالی بود من خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم. به امید صلح جهانی